“Το γράψιμο της «Προπαιδείας» το χρώσταγα στους, από πολλά χρόνια, μικρούς μαθητές μου που, σήμερα πια, είναι μεγάλοι και κάποιοι έχουν γίνει μουσικοί καλοί και δάσκαλοι της μουσικής.
Τώρα τη χρειάζονται πιο πολύ. Το χρώσταγα και στους μικρούς μαθητές του περασμένου χειμώνα, που κάθε Παρασκευή τους συναντούσα με αισθήματα ενοχής, επειδή ήξερα ότι τους άξιζε ένα βιβλίο μουσικής και η πολυπραγμοσύνη μας τους το στερούσε. Τέλος, το χρωστάω σε κάποιους, που συνέβαλαν άθελά τους.
Οι παλιοί Έλληνες είχαν τη μουσική “παιδεία” και “παιδιά”. Για να κάνουν, δηλαδή, καλούς ανθρώπους και για παιχνίδι. Εμείς, την τέχνη τη θέλουμε για να ομορφαίνει ο κόσμος κι εμείς μαζί του, ν’ αξίζει να τον ζούμε.”
Τάσος Φωτόπουλος
Καλαμάτα, Αύγουστος 2002